Wat is osteopathie?
Osteopathie is een manuele onderzoeks- en behandelmethode van alle weefsels en organen van het lichaam op hun beweeglijkheid en onderlinge relaties. De Osteopaat onderzoekt zo het hele lichaam.
Het primaire kenmerk van leven is bewegen. Het gaat hierbij niet alleen om de bekende gewrichtsbewegingen, maar ook om fijne ritmische en onbewuste bewegingen van vrijwel alle lichaamsstructuren en organen. We kennen allemaal de ritmiek van het hart en de longen, maar ook de peristaltiek van de darmen wordt hiertoe gerekend.
Daarnaast kennen we de bewegingen van het bloed, lymfestroom en hersenvocht (liquor cerebro spinalis). Elke structuur kent zijn eigen ritmiek bv. de nieren leggen per dag een traject af van 600 meter onder invloed van de ademhaling.
Een verlies aan beweeglijkheid van weefselstructuren (bijvoorbeeld organen of gewrichten) kan aanleiding geven tot een plaatselijk of algeheel slecht functioneren, met of zonder pijn.
De oorzaak van bewegingsverlies is zeer gevarieerd. Een verstuiking of verrekking kan al leiden tot een blijvende bewegingsbeperking. Wat betreft organen zijn doorgemaakte ontstekingen en operaties (littekens) veel gevonden oorzaken.
Ook leefgewoonten en voedingspatronen kunnen aanleiding geven tot vermindering in beweging.
Het lichaam is ondeelbaar
Alles in het lichaam is verbonden met elkaar, waardoor de ene structuur de andere beinvloed. Om een paar voorbeelden te geven: het bekken is verbonden met de bovenarm door de grote rugspier (m. latissimus dorsi), de nieren zitten vast aan o.a. de lumbale wervelkolom, het middenrif, de bijnieren met hun hormonale functies, de blaas.
In de praktijk komt het vaak voor dat klachten die steeds terugkeren of niet willen verdwijnen een oorzaak hebben buiten het symptoomgebied. Wederom een voorbeeld: Iemand met een chronische bursitis (slijmbeursontsteking) van de schouder zou in bovenstaand voorbeeld een blokkade in de lage rug kunnnen hebben.
Het is dus zaak om in dit geval de lage rug te behandelen om zo de spanning van de m. latissimus dorsi te verlagen, waardoor er minder trek op de schouder komt te staan. Doordat de schouder nu zijn bewegingsvrijheid terugkrijgt, kan het lichaam het zelfgenezend vermogen gebruiken om de ontsteking op te lossen.
Uitgangspunten osteopathie
- het lichaam is een biologische eenheid
- de structuur en functie zijn onderling en wederkerig afhankelijk van elkaar
- het zelfregulerend en zelfgenezend vermogen van het lichaam
Drie systemen
Binnen het osteopatisch concept wordt het lichaam onderverdeeld in drie van elkaar afhankelijke systemen:
- het bewegingsapparaat (botten, spieren, gewrichten)
- de inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel
- het cranio-sacrale systeem (schedel, wervelkolom, zenuwstelsel en hersenvocht)
De onderlinge relaties kunnen worden gevonden op mechanisch, neurologisch en circulatoir gebied en via de omhullende vliezen (fascia's).
Het is dus goed mogelijk dat de osteopaat op een plaats gaat behandelen buiten het symptoom gebied.